Валюталық деривативтер нарығының тарихы 19 ғасырдың ортасына - Парижде Алтын стандарт (Gold Standard) енгізілген кезеңге дейінгі уақытқа барып тіреледі. Бұл оқиға әлемдік экономиканың дамуының маңызды кезеңі болды. Алтын стандарты аясында халықаралық есеп айырысулар үшін алтын негізгі құрал ретінде қолданылды, оның құны елдің алтын қорымен анықталды. Бұл жүйе валюталық бағамдарды тұрақтандыруға және мемлекетаралық есеп айырысуларды жеңілдетуге мүмкіндік берді.
Алтын стандарттың енгізілуі инфляция деңгейін едәуір төмендетіп, ақша айналымын қатаң бақылауға жол ашты, себебі ақша массасы алтын қорымен қамтамасыз етілуі керек еді. Өзінің тұрақтылығы, бөлшектенуі және ішкі құндылығы арқасында алтын халықаралық есеп айырысулардың әмбебап құралына айналды. Уақыт өте келе оның орнын қағаз баламалары - сертификаттар басты.
Алайда Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде Алтын стандарт қиындықтарға тап болды. Соғысқа қатысушы елдер әскери шығындарды жабу үшін едәуір қаржы бөлуге мәжбүр болды, бұл алтын қорының азаюына және жүйеден біртіндеп бас тартуға әкелді.
Бірінші дүниежүзілік соғыстан кейін әлемдік экономика 1930 жылдардағы Ұлы дағдарысты бастан өткерді. Экономиканы қалпына келтіру ұзақ уақытқа созылды, ал Екінші дүниежүзілік соғыс бұл үдерісті қайта тежеді. Тек 1944 жылы АҚШ-та өткен Бреттон-Вуд конференциясында әлемдік қаржы жүйесін тұрақтандыру бағытында елеулі қадам жасалды.
Бреттон-Вуд конференциясында халықаралық есеп айырысуларды реттейтін негізгі қағидаттар қабылданды:
Халықаралық есеп айырысулардың негізгі валютасы ретінде АҚШ доллары бекітілді;
Конференцияға қатысушы елдердің ұлттық валюталары АҚШ долларына байланды;
АҚШ доллары алтынмен қамтамасыз етілді және әлемдік валюталық жүйенің негізі ретінде пайдаланылды;
Халықаралық Валюта Қоры (IMF) және Халықаралық Қайта құру және Даму Банкі (IBRD) секілді ірі қаржы институттары құрылды.
Бұл шешімдер АҚШ долларын әлемдік қаржы жүйесінде жетекші орынға шығарды. Алайда уақыт өте келе ұлттық экономикалардың дамуы мен өзгермелі жағдайларында ұлттық валюталарды долларға қатаң байлап қоюдың шектеулері айқындала бастады. 1973 жылы валюталық бағамдарды еркін айналымға жіберу туралы шешім қабылданып, бұл оқиға валюталық деривативтер нарығының дамуына түрткі болды.
Плавающий бағам жүйесіне көшу және электрондық сауда технологияларының енгізілуі валюталық деривативтер нарығының дамуын жеделдетті. Қазіргі заманғы мамандар валюта бағамдарының өзгерісін нақты уақыт режимінде бақылап, тәуекелдерді тиімді басқаруға көмектеседі.
Валюталық деривативтер нарығы ұлттық активтердің нақты құнын көрсететін, инвесторлар үшін кең мүмкіндіктерге жол ашқан құралға айналды. 1990-жылдардың басында бұл нарық Ресейге де кеңінен тарала бастады, көптеген трейдерлер мен инвесторлар валюталық құралдарды саудалауға қызығушылық танытты.
Бүгінгі таңда валюталық деривативтер нарығы белсенді дамуда, онымен жұмыс істеуге деген қызығушылық жылдан жылға артуда. Валюталық деривативтермен сауда жасау халықаралық сауда мен инвестициялық қызметті дамытуға ықпал ететін жаһандық қаржы жүйесінің маңызды элементі болып қала береді.